"லப்-டப்" -18 " கவிதை வாங்கி வந்தேன்"

"லப்-டப்" -18 " கவிதை வாங்கி வந்தேன்! "

{இதற்கு முந்தைய பதிவை[17] பக்கத்தில் திறந்து வைத்துக் கொள்ளவும். இது இன்னும் சற்று நன்கு புரியலாம்!}

வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் முதல் வேலையாக தெய்வநாயகி அம்மாள் தன் தம்பி செந்தில்நாதனுக்கு ஒரு ஃபோன் போட்டார்.

"தம்பி! மாமாவுக்கு உடம்பு சரியில்லை. டாக்டர் என்னமோ டெஸ்டுல்லாம்[test] எடுத்துக்கணும்னு சொல்றாரு. நீ உடனே வள்ளியம்மையைக் கூட்டிகிட்டு உடனே புறப்ப்பட்டு வா. நீ கூடமாட இருந்தா எங்களுக்கும் ஒரு தெம்பா இருக்கும்"

சரிக்கா! மாமாவை தெகிரியமா இருக்கச் சொல்லு. நாங்க ஒடனே புறப்படறோம்" என்றார் செந்தில்நாதன்.

சொன்னபடியே மறுநாள் வள்ளியம்மையுடன் வந்து சேர்ந்தார் செந்தில்நாதன்.

"நான் டாக்டருகிட்ட பேசிட்டேன். ஒண்ணும் பயமில்லைன்னு சொல்றாரு. நாளைக்கு போய் பார்ப்போம். எல்லாம் சரியாயிடும். அதான் நான் வந்துட்டேன்ல" என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னார்.

மறுநாள் இருவருமாக [க.சா+செ.நா] டாக்டரைப் போய்ப் பார்த்தனர்.

எடுக்கப்பட வேண்டிய எல்லா டெஸ்டுகளும் எடுக்கப்பட்டன.

எல்லாவற்றையும் கவனமாகப் பார்த்துவிட்டு டாக்டர் சொல்ல ஆரம்பித்தார்.

"இந்த இதய பலவீனம் [Heart Failure] என்பது ஒரு தலைவலி, ஜுரம் மாதிரி டக்குன்னு வர்றதில்லை.
படிப்படியாத்தான் வரும்.
நான் அன்னிக்கு சொன்ன மாதிரி, மூச்சு வாங்குதல்ல ஆரம்பிச்சு, கொஞ்சம் கொஞ்சமா அதிகரிக்கும்.
சில பேரு தள்ளிப் போட்டுருவாங்க சில பேரு, உங்களைப் போல, உடனே டாக்டர்கிட்ட வந்திருவாங்க.
இதுல நாலு நிலை இருக்கு, மருத்துவ ரீதியா.

முதல் நிலை[Stage I]:
இதய பலஹீனம்[Heart Failure] வர்றதுக்கான காரணங்கள்[Risk Factors] அதிகமா இருக்கறவங்களை இதுல வைப்போம்.

ரத்தக்கொதிப்பு[Blood Pressure], நீரிழிவு[Diabetes], கரோனரி நாள நோய்[CAD], மது அதிகமாய் அருந்துபவர்கள், இதற்கு முன், முடக்கு ஜுரம்[Rheumatic Fever] வந்தவர்கள், குடும்பத்தில் எவருக்கேனும் இதய பலவீனம் வந்திருப்பவர்கள் இருந்தால்[Family history of Hear failure] இவர்களுக்கெல்லாம் இந்த நோய் வர அதிகம் சான்ஸ்[chance] இருக்கு.

இவங்க உங்களைப் போல மூச்சு வாங்குது டாக்டர்னு வந்தா, அவங்களை "முதல் நிலை" எனச் சொல்லுவோம்.

இரண்டாம் நிலை[Stage II]:
ஸிஸ்டாலிக் ஹார்ட் ஃபெயிலியர்[Systolic Heart Failure] சோதனையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, ஆனால், இதய பலவீனத்தீற்கான அறிகுறிகள் இதுவரை வராதவர்கள்[ no symptoms] இதில் அடங்குவர்.

ஈ.எஃப்[EF] 40%க்கு கீழ் இருப்பவர்கள் இவர்கள்.

மூன்றாம் நிலை[Stage III]:
அறிகுறிகள் வெளிப்படையாக[நிர்தர்ஸனமாக] தெரிய வரும் போது அவர்களை இந்த நிலையில் சேர்க்கலாம்.

அதிகமாக மூச்சு வாங்குதல்[Shortness of breath], அசதி[Fatigue] , வேலை செய்ய முடியாமல் போதல்[Excercise intolerance] இதெல்லாம் நன்றாகவே புலப்படும்.

நான்காம் நிலை[Stage IV]:
முறைப்படி கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, சிகிச்சையும் தொடங்கப்பட்டு, அது பலனளிக்காமல் போனவர்கள் இருக்கும் நிலை இது!

"அதெல்லாம் சரி டாக்டர்! இப்ப எங்க மாமாவுக்கு எந்த ஸ்டேஜ்? அதைச் சொல்லுங்க. அத்தோட அந்தந்த ஸ்டேஜுக்கு என்ன ட்ரீட்மெண்ட் கொடுப்பீங்க. அதையும் சேர்த்தே சொல்லுங்க" என்றார் செந்தில்நாதன்.

மருத்துவர் தொடர்ந்தார்.

முதல் நிலைல இருக்கறவங்களைப் பத்தி அதிகமா கவலைப்பட வேண்டாம். ஒழுங்கா ரெகுலரா எக்ஸெர்ஸைஸ் பண்ணிகிட்டு, புகை பிடிக்கறதை விட்டுட்டு, மது, மாத்திரை இது மாதிரி பழக்கம் இருந்தா, அதுக்கெல்லாம் ஒரு டாட்டா பெர்மெனன்டா சொல்லிட்டு, ரத்தக்கொதிப்பு, நீரிழிவு நோயை முறையா கட்டுப்படுத்தினா போதும். இவங்க நார்மலுக்கு வந்திடுவாங்க.

இரண்டாம் நிலைக்காரங்களுக்கு, மேலே சொன்ன எல்லாத்துடன் கூட, ஏஸ்-1, பீட்டா ப்ளாக்கர் என்கிற மாத்திரை[ACE-1, Beta Blockers] கூட சேர்த்துக்கணும்.
தேவைப்பட்டா, அறுவைச் சிகிச்சையும் [Caronary artery revascularization, valve repair/ replacement] நடக்கலாம்.

மூன்றாம் நிலை: முதல் இரண்டு நிலைகளில் சொன்னதுடன் கூட, வேறு சில உபரி மாத்திரைகளும் சேர்க்கப்படும்.
அறுவை சிகிச்சையும் நிகழலாம்.
உணவு, எடை இவற்றில் கடுமையாகக் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

நான்காம் நிலையில் இருப்பவர்கள் பாடுதான் கொஞ்சம் கடினம்.
இதய மாற்ற அறுவை சிகிச்சை[Heart transplantation],
வெண்ட்ரிகிளை இயங்க வைக்கும் உபகரணங்கள் பொருத்துதல்[Ventricle assist devices],
வேறு சில அறுவை சிகிச்சைகள்[other surgical options],
ஆய்வுக்காக வந்திருக்கும் புது மாத்திரைகளைப் பரிசோதனைக்காக ஒரு 'கினி பிக்'[Guinea Pig] போல சோதனைக்கு உட்படுதல்[Research Therapirs], இவையெல்லாமும் பலனளிக்காத போது, இருக்கும் கொஞ்ச நாட்களையாவது அதிக கஷ்டம் இல்லாமல் செய்யும் வழிமுறைகள்[End of Life care] இதற்கு ஆளாக வேண்டியிருக்கும்."

"என்னங்க பயமுறுத்தறீங்க, மாமாவுக்கு இப்ப ...." என பதட்டமாகக் கேட்டார் மைத்துனர்!

"எல்லா டெஸ்டும் பண்ணியாச்சு. கந்தசாமி சாருக்கு வந்திருப்பது இப்ப இரண்டாம் நிலைன்னு சொல்லலாம். கொஞ்சம் சர்க்கரை நோய் இருக்கு. பி.பி.யும்[] கொஞ்சம் அதிகமாத்தான் இருக்கு.
இதையெல்லாம் கட்டுப்படுத்தணும்.
உப்பு, எண்னை இதையெல்லாம் குறைக்கணும்.
நேரத்துக்கு சாப்பிடணும்.
இந்த நொறுக்குத்தீனியெல்லாம் விட்டுறணும்.
சும்மா டேஸ்டுக்கு வேணுமின்னா சாப்பிடலாம்.
கூடவே மருந்து மாத்திரை சிலது எழுதித் தரேன்.
அதை வேளை தவறாம எடுத்துக்கணும்.
வாக்கிங் ரெகுலரா போயிட்டு வாங்க.
ரொம்ப தூரம் போக வேணாம்.
லேஸா மூச்சு வாங்க ஆர்மிச்சதுன்னா, பக்கத்துல நிழலல ஒரு இடத்துல ரெஸ்டு எடுத்துக்கங்க.
வெயில் வேளையில் நடக்க வேண்டாம்.
3 மாசத்துக்கு ஒரு தடவை செக்-அப்புக்கு வரணும்.
நடுவில் ஏதேனும் நோயின் அறிகுறிகள் அதிகமாகிற மாதிரி இருந்தா, உடனே எனக்கு ஒரு ஃபோன் போடுங்க.
இதெல்லாம் ஒழுங்கா செஞ்சுகிட்டு வந்தா, இதைப் பெருமளவில் கட்டுப்படுத்தலாம்.
பயப்பட வேண்டாம்" என்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்னார் மருத்துவர்.

"என்கிட்ட சொல்லிட்டீங்கள்ல! கவலையை விடுங்க! நான் பார்த்துக்கறேன்." என்று சொல்லி செந்தில்நாதன் கந்தசாமியைக் கூட்டிக்கொண்டு வீடு திரும்பினார்.

நுழைந்ததுமே, கையில் ஒரு தட்டு நிறைய முறுக்கு, மசால் வடை, மைசூர்பாக்கு ஐட்டங்களோடு வள்ளியம்மை வரவேற்றார்!

"இதையெல்லாம் உள்ளே கொண்டு போயிடு. இதெல்லாம் மாமா கண்ணுல இனிமே காட்டவே கூடாது! இதெல்லாம் அவருக்கு ஆவாதாம் இனிமே!" என்று கண்டிப்புடன் சொன்னார் செந்தில்நாதன்.

"ஏங்க! என்ன சொன்னாரு டாக்டரு? மாமாவுக்கு ஒண்ணும் இல்லேத்தானே? "எனக் கவலையுடன் கேட்டார் வள்ளியம்மை.

டாக்டர் சொன்ன விஷயங்களை எல்லாம் ஆதியோடு அந்தமாகச் சொல்லி முடித்தார் செந்தில்.

"நாம ஒரு ஒரு மாசம் இங்கே தங்கி எல்லாத்தையும் சரியா ஒழுங்கு பண்ணிட்டுதான் ஊருக்கு போவப் போறோம். மாமாவுக்கு ஒண்ணும் பெருசா வந்துறலை. கவனமா இருந்தா எல்லாம் சரியாயிடும்" எனச் சொன்னதும் பெண்கள் இருவரும் சற்று மன நிம்மதி அடைந்தனர்.

இது தொடர்பான சில மேல்விவரங்களை அடுத்த பதிவில் காணலாம்.


[இங்கு சொல்லப்பட்டவை உங்கள் தகவலுக்காகவே!
மருத்துவரைக் கலந்து ஆலோசிக்கத் தவறாதீர்கள்!]